شبیه ساز
اتاق عمل VR

بسیاری از دانشجویان رشته های مرتبط با پزشکی، با استفاده از مجموعه ای از ابزارهای یادگیری غیرفعال (Passive) و فعال (Active) تحت آموزش قرار می گیرند. ابزارهای آموزشی غیرفعال شامل کتاب های درسی، جزوه ها و ویدیوهای آموزشی است. در حالیکه، یادگیری فعال از طریق تمرین فرآیندها روی اجساد یا بیماران واقعی در کنار یک جراح متخصص صورت می گیرد.

آینده جراحی ها را باید تلفیقی از هر دو روش بالا دانست. روش های یادگیری غیرفعال از آن جهت حائز اهمیت هستند که به کسب دانش مورد نیاز برای اجرای فرایندهای پیشرفته کمک می نمایند. البته نقاط ضعفی هم دارند؛ برای مثال امکان اجرای این دست از آموزش ها در ابعاد واقعی و دریافت بازخورد وجود نخواهد داشت که برای حفظ سلامت بیمار در هنگام انجام عملیات مختلف با ظرافت ها و پیچیدگی ها مختلف ضروری است.

در متد یادگیری فعال، تمامی این خلاها پوشش داده می شوند، چرا که دانشجویان می توانند آموزش ها را به صورت واقعی اجرا نمایند. با این حال، حتی متداول ترین رویکردهای یادگیری فعال که امروزه استفاده می شوند دارای محدودیت هایی می باشند. برای مثال، هزینه بسیار بالای جسدها و دشواری دسترسی به آنها، محدود شدن تجربه یادگیری دانشجویان و عدم امکان یادگیری امن آنها در مواردی که آموزش ها بر روی کیس های زنده صورت می گیرد.